اشعار عربی و فارسی

به هوای بوی زلفش, به حرم شبی خزیدم..

شاید از بوی سبویم, غم خود رسانم اورا..

 تو به دل غلط نوشتی, قلم از عشق جدایی..

به خدا چنین غلط را, به ادب نخوانم اورا..

 من نرفتم که بگویم, سخن درس حکیمان..

که در این مکتب خوبان, چه به خود نشانم اورا  ؟

 به کجا بگویم از او, که همه زبان اویند..

به کجا روم نبینم, به چه رو کشانم اورا..؟

 همه کار من به مستی, شب و روزگار او شد..

که چنین ساده دلی را, به کجا نهانم اورا  ؟

     شاعر, مجاهد ظفری